Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/12753 Esas 2018/10542 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı; davalıya ait işyerinde 05/12/2009 - 11/02/2014 tarihleri arasında çalıştığını, iş akdini evlilik yapması üzerine haklı nedenle feshettiğini, işçilik tazminat ve ücretlerinin kendisine ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerine hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücret alacakları konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda, davacı tanık anlatımlarına göre çalışma süresinin sabah 08:00, akşam 20.00 arası 12 saat, 1,5 saat ara dinlenme sürenin düşümü ile günlük 10,5 saat olduğu tespitiyle hesaplamalar yapılmış ise de, davacı dava dilekçesinde; yazın 11,5 saat, kışın ise 10 saat günlük çalışması olduğunu ileri sürerek talepte bulunmuştur. Buna göre, belirlenen fazla çalışma süresinin davacının talebinin üzerinde olduğu anlaşıldığından, Mahkemece tanıklar yeniden dinlenmek suretiyle yaz ve kış ayrımı yapılarak günlük çalışma sürelerinin tespiti suretiyle sonuca gidilmesi için, bozma kararı verilmesi gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.05.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.