Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/1498 Esas 2020/19591 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1498
Karar No: 2020/19591
Karar Tarihi: 21.12.2020

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/1498 Esas 2020/19591 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş ve Yargıtay tarafından incelenmiştir. Sanığın suçu işlediği tarih itibariyle 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı ancak sonrasında yayımlanan yeni yasalarla farklı düzenlemeler getirildiği belirtilmiştir. Ayrıca sanık lehine düzenlemelerin yapıldığı ve kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının mümkün hale geldiği ifade edilmiştir.
Mahkeme kararı, suç tarihinde yürürlükte olan yasaların yanı sıra değiştirilen yasaların uygulanması gerektiği ve cezaların karşılaştırılarak hukuki durumun belirlenmesi gerektiği hatırlatılmıştır. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi ile 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasanın geçici 12. maddenin 2. fıkrasına da atıfta bulunulmuştur.
Kanun maddeleriyle ilgili detaylı bilgi vermek gerekirse, 4733 sayılı Yasa suç tarihi itibariyle uygulanırken, 6455 sayılı Yasa ile değiştirilen 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi yürürlükten kaldırılmıştır. Yine, 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi daha önce yürürlükte olan düzenlemeyi içine almıştır. 7242 sayılı Yasan

7. Ceza Dairesi 2018/1498 E. , 2020/19591 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22. ile 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 21.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.