Kasten yaralama ve hakaret suçlarından suça sürüklenen çocuk ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-a, 125/1 (iki kez), 31/3 (üç kez), 62/1 (üç kez) ve 52/1-2-3. (üç kez) maddeleri gereğince 2.000,00 ve 1.000,00 (iki kez) Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/6. maddesi gereğince hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı Kanun"un 231/8. maddesi gereğince ayrı ayrı 3 yıl süre ile denetim süresine tabi tutulmasına dair Trabzon Çocuk Mahkemesinin 02/02/2010 tarihli ve 2009/157 esas, 2010/16 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/02/2010 tarihli ve 2010/60 değişik iş sayılı kararını müteakip, suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içerisinde suç işlediğinin ihbar edilmesi üzerine 5271 sayılı Kanun"un 231/11. maddesi gereğince hükümlerin açıklanmasına, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 86/3-a, 125/1 (iki kez), 31/3 (üç kez), 62/1 (üç kez) ve 52/1-2-3. (üç kez) maddeleri gereğince 2.000,00 ve 1.000,00 (iki kez) Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair Trabzon Çocuk Mahkemesinin 12/06/2014 tarihli ve 2014/146 esas, 2014/230 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 05.01.2017 tarih ve 2015/4321 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 25.01.2017 tarih ve 2017/3865 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre;
1) Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 09/12/2014 tarihli ve 2012/25674 esas, 2014/21858 sayılı kararında da belirtildiği üzere, ihbara konu olan Trabzon 3. (kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 24/04/2014 tarihli ve 2013/671 esas, 2014/324 karar sayılı ilamı ile verilen 740,00 Türk lirası adli para cezasının kesin nitelikte adli para cezası olması nedeniyle hükmün açıklanmasına esas oluşturmayacağının anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuk hakkında Trabzon Çocuk Mahkemesinin 12/06/2014 tarihli ve 2014/146 esas, 2014/230 sayılı kararı ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının açıklanmasına yer olmadığına yönelik karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesinde,
2) 5237 sayılı Kanun"un “Zincirleme Suç” başlıklı 43. maddesinin 1. fıkrasında; “Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedilir. Ancak bu ceza, dörtte birinden dörtte üçüne kadar artırılır. Bir suçun temel şekli ile daha ağır veya daha az cezayı gerektiren nitelikli şekilleri, aynı suç sayılır. Mağduru belli bir kişi olmayan
suçlarda da bu fıkra hükmü uygulanır" şeklinde zincirleme suç tanımlanmış, ikinci fıkrasında ise; “Aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi durumunda da, birinci fıkra hükmü uygulanır” denilmek suretiyle zincirleme suçtan farklı bir müessese olan, aynı nev’iden fikri içtima kuralı düzenlenmiştir.
Buna göre zincirleme suç hükümlerinin uygulanabilmesi için, bir suç işleme kararının icrası çerçevesinde bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi veya birden fazla kişiye karşı aynı suçun tek bir fiille işlenmesi gerekmektedir.
İnceleme konusu somut olayda; suça sürüklenen çocuk ..."ın, sofra kurma meselesi yüzünden tartıştığı sırada annesi mağdur Şükrüye Korkmaz"a hakaret içerikli sözler söylediği, o esnada olaya müdahil olan babası mağdur ..."a karşı da hakaretlerine devam ettiğinin iddia ve kabul edilmesi karşısında, hakaret suçunun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi nedeniyle, zincirleme suç hükümleri gereği hakaret suçundan bir kez ceza verilip, bu cezanın Türk Ceza Kanunu’nun 43/2. maddesi ile artırılması gerekirken, her bir mağdur için ayrı ayrı ceza verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Kanun yararına bozma isteminin kapsamına, talebin niteliğine daha önce Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 10.101.2016 tarih ve 2015/45233 Esas, 2016/15630 sayılı kararıyla ek görüş istenmiş olmasına göre, 26.02.2016 tarihli ve 29636 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler" kısmı ve 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca işin incelenmesi Yüksek Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait olduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE; dosyanın incelenmek üzere ilgili daireye GÖNDERİLMESİNE; 08.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.