Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/890 Esas 2019/3493 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/890
Karar No: 2019/3493
Karar Tarihi: 08.05.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/890 Esas 2019/3493 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık müdafiinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi'nin kararını temyiz etmediği ve daha sonra verdiği dilekçede kararın sanığa tebliğ edilmesini istediği belirtiliyor. Gerekçeli kararın sanık müdafiine usulüne uygun olarak tebliğ edilmesinin hükmü temyiz hakkı vermeyeceği vurgulanıyor ve temyiz isteminin reddedildiği söyleniyor. 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddedildiği ve dosyanın Mardin 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderildiği belirtiliyor. Kararda ise TCK'nın 314/2, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddelerinin uyarınca mahkumiyet kararı verildiği ifade ediliyor.

16. Ceza Dairesi 2019/890 E. , 2019/3493 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Somut olayda, sanık müdafiinin; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 15.03.2018 tarih ve 2018/523 Esas-2018/581 Karar sayılı kararını 29.03.2018 tarihinde tebliğ almasına rağmen süresinde temyiz talebinde bulunmadığı, daha sonradan vermiş olduğu 12.05.2018 tarihli dilekçesinde kararın cezaevinde olan sanığa tebliğ edilmesini istediği, bu dilekçe üzerine gerekçeli kararın sanığa 18.05.2018 tarihinde tebliğ edildiği nazara alındığında,
7201 sayılı Tebligat Kanununun 11/1. maddesinde yazılı olduğu üzere "vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır." hükmü uyarınca, gerekçeli kararın sanık müdafiine usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş olması karşısında bilahare sanığa yapılan tebligatın hükmü temyiz hakkı vermeyeceği de gözetildiğinde, sanık müdafiinin 28.05.2018 tarihli gerekçeli temyiz dilekçesinin süresinde olmadığı anlaşılmakla; temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Mardin 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.