Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi, Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; 1- Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan beraat hükmünün incelenmesinde; Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan ...’nın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 2- Sanık hakkında eşe karşı yaralama suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükmün incelenmesinde; Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak, Eşi olan katılana yönelik yaralama eylemini TCK"nın 25/1. maddesi uyarınca meşru savunma koşulları kapsamında gerçekleştirdiği kabul edilen sanık hakkında, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-d maddesi gereğince beraat kararı verilmesi yerine ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm kurulması, Kanuna aykırı ve katılan ...’nın temyiz iddiaları yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; hüküm fıkrasından, “sanık hakkında TCK"nın 25. maddesi yollaması ile CMK"nın 223/3-e maddesi uyarınca CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA” ilişkin kısmın yerine “sanığın TCK"nın 25. maddesinde düzenlenen meşru savunma hükümleri gereği CMK"nın 223-d maddesi uyarınca BERAATİNE” ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.