MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki taraflarca istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
1-Borçlunun temyiz itirazları yönünden;
İİK.nun 4949 Sayılı Kanunla değiştirilen 363/1.maddesinin son cümlesindeki kesinlik sınırının aynı kanunun ek 1.maddesinin 1.fıkrası uyarınca 01.01.2016 tarihinden itibaren artırılan miktarı dikkate alındığında uyuşmazlık konusu değerin 6.310,00 TL.yi geçmediği anlaşıldığından mahkeme kararının temyiz kabiliyeti yoktur.
Temyiz dilekçesinin (REDDİNE),
2-Alacaklının temyiz itirazları yönünden;
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı tarafından iki adet bonoya dayalı olarak kambiyo senetlerine özgü haciz yoluyla başlatılan takipte, borçlu icra mahkemesine başvurusunda; sair iddiası yanında, takip konusu bonolardan,
- 15/04/2013 vade tarihli bono için 06/05/2014 tarihinde 2.400 TL, 17/01/2014 tarihinde 3.000 TL,
- 15/06/2013 vade tarihli bono için de 08.08.2014 tarihinde 4.000 TL,
olmak üzere toplam 9.400 TL"nin, takipten önce, alacaklının banka hesabına ödendiğini, ödenen bu bedellerin düşülmeden takibe girişildiğini ileri sürmüş, mahkeme, borca itirazın kabulü ile takibe ne miktarda devam edileceğine karar vermiştir.
Başvuru bu hali ile borca, kısmen, itiraz niteliğindedir.
İİK"nun 169/a-1. maddesi gereğince; borcun bulunmadığı veya itfa yahut imhal edildiği, resmi veya imzası ikrar edilmiş bir belge ile kanıtlandığı takdirde mahkemece itiraz kabul edilir. Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre de, ödeme iddiasının kabul edilebilmesi için, söz konusu ödeme belgelerinde takibin dayanağı olan senede açıkça atıfta bulunulması zorunludur.
Somut olayda, borçlu tarafın ödeme belgesi olarak sunduğu 08.08.2014 tarihli 4.000 TL bedelli dekontun incelenmesinde; "15 Haziran 2013 tarihli 5.400 TL.lik senede ait kısmi ödeme" açıklamasının yer aldığı görülmektedir. Dekontta vade tarihine ve senet bedeline atıfta bulunulduğu anlaşılmakta olup, 06.05.2014 ve 17.01.2014 tarihli dekontların aksine yalnızca bu ödemenin takibe konu bonolardan 30.11.2012 tanzim 15.06.2013 vade tarihli 5.400 TL.lik senede mahsuben yapıldığının kabulü gerekir.
O halde, mahkemece, 08.08.2014 tarihli ödemenin takibe konu 15.06.2013 vade tarihli bonoya istinaden yapıldığının kabulü ile bu kabule göre TBK"nun 100. maddesinde belirtilen "Borçlu faiz veya masrafları tediyede gecikmiş değil ise, kısmen yaptığı ödemeyi ana borçtan düşme hakkına sahiptir" hükmüne ve Yargıtay denetimine imkan verecek şekilde, bilirkişi incelemesi yaptırılmak suretiyle borç miktarının belirlenmesi ve oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, borçlunun iddia ettiği ödemelerin tamamının takibe konu bonolara istinaden yapıldığının kabulü ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda (2) nolu bentte yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), bozma nedenine göre alacaklı tarafın yargılama gideri ve vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.