KARAR
Sövme suçundan sanık ..."ın 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 482/2 ve 485/1. maddeleri uyarınca 5 gün hapis ve 72,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine dair Selendi Sulh Ceza Mahkemesinin 24/09/2009 tarihli ve 2008/130 esas, 2009/71 sayılı kararını müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle anılan hükmün açıklanmasına ve sanığın 765 sayılı Türk Ceza Kanun"un 482/2 ve 485/1. maddeleri gereğince 5 gün hapis ve 72,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Selendi Asliye Ceza Mahkemesinin 25/01/2017 tarihli ve 2016/179 esas, 2017/16 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında; “Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 17/04/2017 tarihli ve 2017/1978-4177 sayılı ilâmı ile benzer bir olayda da belirtildiği üzere, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 50/3. maddesinde yer alan, “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, suçun işlendiği tarih itibarıyla adli sicil kaydına göre, daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olan sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının, anılan maddenin 1. fıkrası bentlerindeki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmemiştir.” Denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
Uyuşmazlık konusunda bir karar vermeden önce, kanun yararına bozma istemine konu edilen hükümde belirlenen yeni bir hukuka aykırılık durumunun incelenmesi gerekmektedir.
Mülga 765 sayılı Türk Ceza Kanununda dava zamanaşımı müessesesi 102. maddede düzenlenmekteydi, bu maddenin birinci fıkrasının dördüncü bendine göre; beş yıldan fazla olmamak üzere düzenlenen hapis cezalarını içeren suçlar için olağan zamanaşımı süresi beş yıl olarak öngörülmüştü. Zamanaşımını kesen sebepler aynı kanunun 104/1. maddesinde, zamanaşımının kesilmesi halinde kesilme gününden itibaren zamanaşımının süresinin yeniden başlayacağı hükmü 104/2. maddesinde, uzatılmış yani olağanüstü zamanaşımı süresi ile ilgili düzenleme de 104/3. maddede düzenlenmekteydi. Buna göre beş yıldan fazla hapis cezası öngörülmeyen suçlar için olağanüstü zamanaşımı süresi yedi yıl altı ay olarak düzenlenmekteydi.
İncelenen somut olayda; sanığın itham olunduğu sövme suçu için öngörülen hapis cezası beş yıldan az olduğu için olağan zamanaşımı süresi beş yıl, olağanüstü zamanaşımı süresi ise yedi yıl altı ay olacaktır. Suç tarihinin 27/04/2002 tarihi olduğu nazara alındığında ve ayrıca sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşme tarihi olan 05/10/2009 tarihi ila sanığın denetim süresi içerisinde işlediği suç tarihi olan 24/08/2012 tarihleri arasındaki iki yıl on ay ondokuz günlük durma süresi de eklendiği halde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun yürürlük ve uygulama şekli hakkında Kanunun 9. maddeleri karşısında; sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezaların türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nın 102/1-4 ve 104/3. maddelerinde belirlenen 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımının suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından, TCK’nın 73/4 ve CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince davanın düşürülmesine karar verilmesi gerekirken mahkumiyet hükmü kurulmasının hukuka aykırı olduğu tespit edilmiştir.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1) Kanun yararına bozma isteği hakkında bu aşamada bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2) Hükümde saptanan yeni hukuka aykırılık nedeni açısından, kanun yararına bozma yoluna başvurulup başvurulmayacağının takdiri için, dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, bu hususun değerlendirilmesinden sonra, diğer kanun yararına bozma isteminin incelenmesine, 26/02/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.