MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalılar aleyhine 24/11/2014 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesinin iptali istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 30/06/2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR

Dava, mirasçılık belgesinin iptali isteğine ilişkindir.
Davacı ... vekili, ... 4. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2013/1710 Esas, 2013/1749 Karar sayılı mirasbırakan ...’ün mirasçılık belgesinin iptalini ve mirasbırakan ...’ün oğlu olan ..."ün evlatlığı davalı ... ... "ye ... 4. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2013/1710 Esas, 2013/1749 Karar sayılı mirasçılık belgesinde 13/32 pay verildiği, oysa ... "nin evlat edineni ...’ün annesi ... "den önce vefat ettiğinden evlatlık-davalı ...’ın muris ..."nin mirasçısı olamayacağından bahisle muris ..."ün verasetteki paylarının 32 pay kabul edilerek, 20 payın davacı ..."e, 9 payın evlatlık davalı ..."ye, 3 payın davalı ..."e ait olacak şekilde yeni mirasçılık belgesi verilmesini istemiştir.
Davalılar ... ve ..., davanın reddini savunmuştur.
Birleştirilen dosya davacısı ..., kendisinin de mirasçı olarak yer alması gerektiğinden bahisle mirasbırakan Remziye Ertoksöz’ün tek mirasçısı olarak ...’ün gösterildiği ... 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin 1997/787 Esas sayılı mirasçılık belgesinin iptalini istemiştir.

Birleştirilen davada karşı davacı ..., ...’nin mirasçı olarak yer almaması gerektiğinden bahisle mirasbırakan ... ’ün mirasçılarını gösteren ... 3. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/2297 Esas sayılı mirasçılık belgesinin iptalini istemiştir.
Mahkeme, davanın ve birleştirilen davanın reddine karar vermiş ve birleştirilen davadaki karşı dava hakkında bir hüküm kurmamıştır.
6100 sayılı HMK"nın "Hükmün kapsamı" başlıklı 297/2. maddesi gereğince hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında karar verilmesi gerektiği düzenlenmiştir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanunun 500. maddesi hükmüne göre evlatlık ve alt soyu sadece evlat edinen yönünden kan hısımı gibi mirasçı olur. Evlat edinenin kendi miras bırakanlarından daha önce ölmesi halinde evlatlığın evlat edinenin miras bırakanlarına mirasçı olacağına ilişkin yasada bir hüküm bulunmamaktadır.
Somut olaya gelince; mirasbırakan ... 30.09.1968 tarihinde ölmüştür. Evlat edinen ..., 04.12.1993 tarihinde ölmüştür. ... ..., altsoyundan olan ...’den önce öldüğünden altsoya geçen miras nedeniyle evlat edinilen ...’nin evlat edinen ...’den dolayı mirasçılığı söz konusudur.
Mirasbırakan ... ise, 19.03.1997 tarihinde ölmüştür. Mirasbırakan ... ’ün altsoyu ...’den sonra ölmesi nedeni ile eşi ... ve evlat edinilen ...’nin mirasbırakan ... ’ün mirasçısı olması mümkün değildir. Bu ilkeler ışığında mirasbırakan ...’ün mirasçılık belgesinin iptali hakkında bir karar vermek gerekirken davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Öte yandan, birleştirilen dosyada karşı davacı ... tarafından açılan karşı dava hakkında herhangi bir karar verilmemiş olması da doğru görülmemiş ve açıklanan bu nedenlerle hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.12.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.