MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143,168/1 maddeleri uyarınca belirlenen 9 ay 10 gün hapis cezasından aynı Kanunun 62 maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken 7 ay 23 gün hapis yerine hesap hatası sonucu 7 ay 22 gün hapis cezasına, devamla aynı Kanun"un 50/1-a maddesi uyarınca günlüğü 20,00 TL’den adli para cezasına çevrilirken 4.660,00 TL yerine 4.640,00TL adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini; katılanın iş yerinde bulunan bilgisayarı çalan sanığın bilahare pişmanlık duyarak sakladığı yerden çıkarıp işyeri çalışanı tanık ..."a teslim etmek suretiyle katılana iadesini sağladığından bahisle TCK"nın 168/1 maddesi uygulanmış ise de, katılanın kovuşturma aşamasındaki ifadesinde bilgisayarının hasarlı olduğunu, zararının karşılanmadığını beyan etmesi nedeniyle kısmi iade söz konusu olup, aynı Kanun"un 168/4 maddesi gereğince mağdurun kısmi iadeye rızasının sorulması gerektiği gibi, iş yeri dokunulmazlığını bozma eyleminin birden fazla kişiyle işlendiğinin anlaşılması karşısında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 11.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.