MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nun 157/1, 168/2, 52/2, 53/1-a,c,d,e, 53/3 mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Kendisini farklı bir isimle ve otobüs firması çalışanı olarak tanıtan sanığın, gümrükten ucuz elektronik eşyaları sattığından bahisle, katılandan üç defada toplam 590 TL tutarında parayı sanığın belirttiği başka bir şahıs adına hesaba göndertmek suretiyle menfaat temin ettiğinin iddia edlidiği olayda,
Dairemizin 21/11/2017 tarihli ilamı ile hükümden sonra, 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. Maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini dosyanın mahkemesine gönderildiği, mahkemece bozma kararı üzerine dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdii edildiği uzlaşma bürosunca "sanığın cep telefonu bilgisine ulaşılmadığı, katılana ait telefondan katılan defaten arandığı ancak ulaşılamadığı, tebligatların yapıldığı tebligatlara rapor tanzim tarihi itibariyle cevap verilemediği ve nedenle CMUY 30. Maddesi gereğince uzlaşma teklifi reddedilmiş sayıldığından" bahisle uzlaşmanın gerçekleşmediğinin belirtilmesi üzerine mahkemece sanık hakkında verilen hüküm incelenmekle,
Ceza Muhakemesinde Uzlaştırma Yönetmeliği ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümleri uyarınca kendisine uzlaştırma işlemlerini gerçekleştirmek üzere dosya tevdi edilen uzlaştırmacının öncelikle uzlaştırma teklifi yapılacak ilgililere telefon, telgraf, faks, elektronik posta gibi araçlardan yararlanılmak suretiyle uzlaştırma teklifi yapmak üzere çağrı yapması, şayet belirtilen şekilde çağrı yapılamaz ise bu defa uzlaştırmacının ilgili savcılık nezdinde kurulmuş uzlaştırma bürosundan uzlaşma teklifi yapılmasını talep etmesi gerektiği, böyle bir taleple karşılaşan büronun da muhatabına ulaşamaması durumunda öncelikle muhatabın bilinen son adresine tebliğ yapması, tebligatın iade gelmesi durumunda bu defa muhatabın MERNİS adresinin tespitini yaparak tebligat zarfı üzerine söz konusu adresin bu niteliğini belirtmeden tebliğ yapması, tebligatın iade gelmesi durumunda bu defa tebligat parçası üzerine adresin MERNİS adresi olduğu ve 7201 sayılı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca işlem yapılmasını belirterek tebliğ yapması gerektiği;
Somut olayda ise uzlaştırmacı tarafından uzlaştırma teklifi yapılacak ilgililere telefon, telgraf, faks, elektronik posta gibi araçlardan yararlanılmak suretiyle uzlaştırma teklifi yapmak üzere çağrı yapıldığı belirtilmesine rağmen buna ilişkin tutanakların dosyada bulunmadığı, ayrıca sanığın ve katılanın ifadelerinde belirttikleri bilinen son adreslerine tebligat yapılması, tebligatın iade gelmesi durumunda yukarıda açıklanan usul ve sıra takip edilerek tebliğ yapılması gerektiği; uzlaşma bürosunca bu işlemler yapılmadan düzenlenen tarafların uzlaşamadığı şeklindeki rapora istinaden karar verildiğinin anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile ilgili yönetmelik hükümleri çerçevesinde, sanığa ve katılana iletişim araçlarıyla ulaşılmaya çalışılıp usulüne uygun olarak uzlaşma davetiyesinin tebliği ile uzlaştırma işlemlerinin yapılmasından sonra, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeyerek, usul ve yasaya aykırı olarak yapılan uzlaştırma işlemlerine dayalı olarak hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilerek BOZULMASINA, 16/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.