Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13129 Esas 2020/2370 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I- Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Sanık hakkında gece vakti konut dokunulmazlığını ihlal suçundan hüküm kurulurken, hüküm fıkrasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 116/4. maddesi yerine, aynı Kanun"un 165/1. maddesi olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince,
1. Suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK’nın 142/2-g maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun oluşabilmesi için eylemin, barınak yerlerinde, sürüde veya açık yerlerde bulunan büyükbaş veya küçükbaş hayvan hakkında gerçekleştirilmesi gerektiği; konut ve eklentisi niteliğindeki yerlerde gerçekleşen eylemlerin ise aynı Kanun"un 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilerek; dosya içerisinde yer alan bilirkişi raporuna göre hayvanların bulunduğu ahırın evin eklentisi niteliğinde olduğunun anlaşılması karşısında, eylemin TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek, aynı Kanun"un 142/2-g maddesi gereğince uygulama yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
2. Sanık hakkında, hırsızlık suçundan TCK"nın 142/2-g, 143. maddeleri uyarınca belirlenen 3 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesine göre 1/6 oranında indirim yapılması sırasında, sonuç ceza olarak 2 yıl 11 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 2 yıl 9 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine; bozma nedenine göre, bozmanın temyiz isteminde bulunmayan diğer sanıklar ... ve ...’ya SİRAYETİNE, 11.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.