MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının bir kısım işçilik alacaklarının ödenmesi için Konya 13. İcra Müdürlüğünün 2013/5622 Esas sayılı icra takip dosyası ile davalı borçlu aleyhine icra takibi başlatıldığını, borçlunun itirazı üzerine takibin durduğunu belirterek, davalı tarafından yapılan itirazın iptali ile icra takibinin devamına ve davalının %20"den az olmamak üzere icra inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, talep kısmen hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2- Taraflar arasında davacının aldığı ücret konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununda 32 nci maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
İş sözleşmesinin tarafları, asgarî ücretin altında kalmamak kaydıyla sözleşme özgürlüğü çerçevesinde ücretin miktarını serbestçe kararlaştırabilirler. İş sözleşmesinde ücretin miktarının açıkça belirtilmemiş olması, taraflar arasında iş sözleşmesinin bulunmadığı anlamına gelmez. Böyle bir durumda dahi ücret, Borçlar Kanunun 323 üncü maddesinin ikinci fıkrasına göre tespit olunmalıdır. İş sözleşmesinde ücretin kararlaştırılmadığı hallerde ücretin miktarı, işçinin kişisel özellikleri, işyerindeki ya da meslekteki kıdemi, meslek unvanı, yapılan işin niteliği, iş sözleşmesinin türü, işyerinin özellikleri, emsal işçilere o işyerinde ya da başka işyerlerinde ödenen ücretler, örf ve adetler göz önünde tutularak belirlenir.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının asgari ücret ile çalıştığı kabulüne göre hesaplama yapılmış ise de; varılan sonuç dosya içeriği ile örtüşmemektedir. Davalı işyerinde kaynakçı olarak çalışan davacı en son 1.350,00 TL net aylık ücret ile çalıştığını iddia etmiştir. Davalı, davacının asgari ücret aldığını savunmuştur. Davacı tanıkları, davacının net 1.200,00-1.300,00 TL aylık ücret ile çalıştığını beyan etmişlerdir. Davalı tanıklarının bir kısmının ücret konusunda beyanda bulunmadığı bir kısmının ise ücreti bilmediğini beyan ettikleri görülmektedir. Davalı işyerinde on yıldan fazla süre ile çalışan davacının kıdemi, yaptığı iş, davacı tanık anlatımları, davalı tanıkları arasında davacı ile aynı işi yapan işçiler olmasına karşın ücret konusunda beyanda bulunmamaları dikkate alındığında davacının son aylık ücretinin 1.300,00 TL olduğunun kabulü hayatın olağan akışına uygun ve dosya kapsamına uygun olacaktır. Mahkemece, davacının son aylık net ücretinin 1.300,00 TL olduğunun kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 03.05.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.