MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 52/2, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 15/06/2017 tarihli bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaşma bürosuna gönderildiği, uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Suç tarihinde sanığın, katılanla iletişime geçip kendisini ... olarak tanıtıp, "belge eksikliği nedeniyle Maliye görevlilerince 7000 TL cezai işlem uygulandığını, ödeme için 300 TL paraya daha ihtiyacı olduğunu" söylerek ikna ettiği ve kendisinden belirtilen parayı aldığı, kısa bir süre sonra ise "kaynının kaza geçirdiğini" söyleyerek Mersin Devlet Hastanesine çağırdığı, burada da yardım için 500 TL para aldığı, bu suretle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, katılan beyanları, tanık anlatımları ve dosya kapsamına göre; sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş; sanığın aynı suç işleme kararının icrası kapsamında Kanunun aynı hükmünü değişik zamanlarda birden fazla ihlal etmesi nedeniyle TCK’nın 43. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması suretiyle cezasının arttırılması gerekirken eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın beraat etmesi gerekçesine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 16/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.