Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10649 Esas 2019/17464 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10649
Karar No: 2019/17464
Karar Tarihi: 11.11.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10649 Esas 2019/17464 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildi. İlk iki suçun hükümleri temyiz edildi ancak reddedildi ve karar onandı. Üçüncü suçun hükmü ise temyiz edildi ve bozuldu. İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkum olan sanığın cezası, 5237 sayılı TCK'nın 116/2. maddesi uyarınca 9 ay hapis cezası ve TCK'nın 119/1-c maddesi ile bir kat arttırılarak 18 ay hapis cezasına çevrildi. Daha sonra TCK'nın 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında ceza indirimi yapılarak sanığın toplam 15 ay hapis cezasına mahkum edilmesi gerektiği belirtilerek, bu cezanın CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gözetilerek, 9 ay hapis cezası üzerinden infaz edilmesi kararlaştırıldı. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/2, 119/1-c ve 62/1. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2019/10649 E. , 2019/17464 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK"nın 116/2. maddesiyle hükmolunan 9 ay hapis cezasının aynı Kanun"un 119/1-c maddesiyle bir kat artırılması sırasında 18 ay hapis cezası yerine 1 yıl 6 ay hapis cezasına ve devamında TCK"nın 62/1. maddesi uyarınca 15 ay hapis cezası yerine 1 yıl 3 ay hapis cezasına karar verilmesi ve TCK"nın 116/2, 119/1-c, 62/1. maddelerine göre belirlenecek olan 15 ay hapis cezasının kazanılmış hak gözetilip sonuç olarak 9 ay üzerinden infazının yapılmasına karar verilmesi gerekirken, “Sanık hakkında bozma kararı ile ilgili aleyhe temyiz bulunmadığından CMK’nın 307/4. maddesi uyarınca 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” şeklinde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, "sanığın 5237 sayılı TCK"nın 116/2 maddesi uyarınca 9 ay, TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca bir kat arttırım yapılarak 18 ay ve devamında aynı Kanun’un 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, anılan maddelere göre belirlenen 15 ay hapis cezasının CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gözetilerek, 9 ay hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.