Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, davalı şirkete ait fırında meydana gelen kazanın iş kazası olduğunun tespiti ile sürekli iş göremezlik oranının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine davalı Kurum avukatının temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Davalı ... Belediyesi İnş.Toplu Taş.Nak.Tur.Tem. Gıda San. ve Tic. A.Ş. avukatının temyiz talebi yönünden;
Hüküm İş Mahkemesi sıfatıyla Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilmiştir. 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 8. maddesi hükmüne göre, İş Mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların 8 gün içinde temyiz olunması gerekir.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nda katılma yolu ile temyize ilişkin herhangi bir düzenleme bulunmamaktadır. Ancak anılan Yasanın 15. maddesi, İş Mahkemeleri Kanunu’nda açıklık bulunmayan hallerde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (HUMK) uygulanacağını düzenlemektedir. İş mahkemelerine özgü kurallar dışında, dava açılmasıyla başlayan bütün yargılama işlem ve yöntemlerinde olduğu gibi iş mahkemelerinden verilen kararlara karşı kanun yoluna başvurmalarda, HMUK hükümlerinin aynen uygulanması gerekir. Bu nedenle 6100 sayılı HMK’nın Geçici madde 3 atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 26.09.2004 gün ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 433/2. fıkrası gereğince karşı taraf, hükmü süresinde temyiz etmemiş olsa bile, cevap dilekçesinde hükme ilişkin itirazlarını temyiz dilekçesinin kendisine tebliğinden itibaren 10 günlük süre içerisinde bildirerek temyiz isteğinde bulunabilir. Yargıtay 16.06.1975 gün ve 1975/6-8 E.K. sayılı İBK kararından da aynı sonuç çıkmaktadır (HGK 16.11.2016 t. 2014/22-1260 E, 2016/1068 K.).
Eldeki dosyada, davalı şirket vekili Av. ...’e gerekçeli kararın ve davalı Kurum’un temyiz dilekçesinin 11.11.2016 tarihinde bizzat tebliğ edildiği, tavzih kararının ise, 19.01.2017 tarihinde yine bizzat tebliğ edildiği, davalı şirketin ise, 8 günlük sürede temyiz başvurusunda bulunmadığı, 09.10.2018 tarihinde Av. ...’in azledildiğinin bildirildiği ve kararın ise 25.10.2019 tarihinde temyiz edildiği anlaşılmaktadır. Şu duruma göre davada 8 günlük temyiz süresi ile HUMK 433. maddede düzenlenen 10 günlük süre fazlası ile geçtiğinden 01.06.1990 gün ve 1989/3 E. 1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı da gözönünde tutularak davalı şirketin temyiz dilekçesinin süre aşımı yönünden REDDİNE,
2-Davalı Kurum avukatının temyiz itirazlarına gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 16.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.