MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 8. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 04/04/2016 tarih ve 2014/1488-2016/256 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin davalı bankadan birçok kredi kullandığını, davalının bu kredilere istinaden haksız yere kredi tahsis ve istihbarat ücreti aldığını, bu tahsilatların usul ve yasaya aykırı olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 7.876,55 TL "nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkili ile imzalamış olduğu sözleşmelere istinaden verilen krediyle ve açılan hesapla ilgili dava konusu masraf ve ücretlerin, bankanın hizmetleri karşılığında alındığını, bankacılık mevzuatlarına uygun olarak ve gerekli bilgilendirilmeler yapılarak tahsil edildiğini ileri sürerek haksız ve mesnetsiz olarak açılan davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller, ve tüm dosya kapsamına göre; 2012-2013 yıllarında davacının davalı banka nezdinde kullandığı krediler nedeni ile sözleşmede azami ve asgari hadleri açıkça belirlenmediği halde genel ifadelerle komisyon tahsis ücreti, istihbarat ücreti gibi adlar altında kesintiler yapıldığı, komisyon ücretinin % 100 fazlasını aşan ücret kesintileri toplamının 7.071,55 TL"ye ulaştığı, genel işlem şartları uyarınca davacının talebi haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 7.071,55 TL"nin davalıdan alınıp, davacıya geri verilmesine, dava tarihinden itibaren 3095 sayılı Yasa"nın .../... maddesi uyarınca değişen oranlarda avans faizi uygulanmasına, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davacının davalı bankadan değişik tarihlerde kullandığı krediler sebebiyle kredi tahsis ve istihbarat ücreti adı altında yapılan haksız kesintilerin istirdadı istemine ilişkin olup, mahkemece, yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak, uyuşmazlığa konu sözleşmelerin tamamı dosya içerisine getirtilip, sözleşmelerde yukarıda zikredilen ücretlerin
alınacağına dair bir hüküm bulunup bulunmadığı incelenmeden, dava dilekçesinde belirtilen kesinti tarih ve miktarlarının hangi kredi sözleşmesine ilişkin olduğu tespit edilmeden ve rapora itirazlar değerlendirilmeden eksik incelemeyle karar verilmiştir. Bu durumda, mahkemece, öncelikle dava konusu kredi sözleşmelerinin tamamı getirtilerek, sözleşmede bu kesintilerin tahsil edileceğine dair bir hüküm bulunup bulunmadığı, varsa oran veya miktarının sözleşmede belirlenip belirlenmediği, davacıdan tahsil edilen masraf miktarının kalem kalem ne kadar olduğu ve hangi tarihte hangi kredi sözleşmesine istinaden tahsil edildiği, bu nitelikteki bir krediler için hangi miktar ve oranda masraf ve ücret alındığının diğer bankalardan sorulmak suretiyle davalı bankanın tahsil ettiği masraf oranı ve miktarının davacı tarafın aleyhine ve onun durumunu ağırlaştıracak nitelikte ve dürüstlük kuralına aykırı olarak belirlenip belirlenmediği, genel işlem koşullarının sözleşme tarihlerine göre değerlendirilmesi ve ayrıca 6098 sayılı TBK’nin yürürlüğünden sonra imzalanan sözleşmelerde bulunan masraf alınacağına dair hükümlerin genel işlem şartı olup olmadığı, davalının Merkez Bankasına hangi tarihlerde ne kadar masraf ve ücret alınacağının bildirildiği hususları ile rapora yapılan itirazlar da değerlendirilmek suretiyle uzman bir bilirkişiden rapor alınıp sonucuna göre davalı banka uygulamasının yerinde olup olmadığı konusunda ortaya çıkacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yetersiz inceleme ve araştırma ile davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 14/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.