Esas No: 2021/16334
Karar No: 2022/3799
Karar Tarihi: 21.04.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/16334 Esas 2022/3799 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan mahkum edilmiş, ancak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat etmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi ise kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararının istinaf başvurusunun esastan reddi ile kesinleştiğini belirtmiştir. Ancak, sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkum edilmesi gerektiği, yapılan eylemin kanunda yer alan suç tanımına uyduğu ve suçun vasfının tayininde yanılgıya düşüldüğü vurgulanarak istinaf başvurusunun kabul edilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1-c.1 maddesi - Çocuğun cinsel istismarı suçu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/2 maddesi - Hapis cezasının ağırlaştırıcı halleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-g ve 286/2-a maddeleri - Üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlara ilişkin beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun reddi veya kabulü konusunda açıklamalar içermektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan mahkumiyeti ile diğer atılı suçtan beraatine
dair İstanbul 18. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen
23.01.2020 gün ve 2019/83 Esas, 2020/33 Karar sayılı
hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan kurulan hüküm
yönünden düzeltilerek esastan reddi ile kişiyi hürriyetinden
yoksun kılma suçundan kurulan hüküm açısından
esastan reddine
müdafisi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçtan beraatine dair ilk derece mahkemesince verilen kararla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hüküm temyiz edilmiş ise de, müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olması ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olup, temyiz edilememesi karşısında, istinaf ilamında aynı Kanunun 286/2-a maddesinin sehven yazıldığı gözetilerek katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derce mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak,
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında ilk derece mahkemesince sanığın olay günü evine zorla girdiği on beş yaşından küçük mağdurenin kıyafetlerini çıkardıktan sonra dışarıdan kapıya vurulması üzerine organ sokma eylemini tamamlamasına engel harici neden bulunmadığı halde kendiliğinden bıraktığı ve mevcut haliyle mağdurenin kıyafetlerini çıkararak boynu ile yanaklarından öpme şeklinde sübuta eren eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 103/1-c.1. maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması karşısında söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine düzeltilerek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesinin 04.06.2020 gün ve 2020/710 Esas, 2020/598 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmesine, 21.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
