Esas No: 2021/19597
Karar No: 2022/3790
Karar Tarihi: 21.04.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19597 Esas 2022/3790 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve müstehcenlik suçlarından mahkum olduğu ve istinaf başvurusunun Bölge Adliye Mahkemesi tarafından reddedildiği belirtiliyor. Ancak sanığın müstehcenlik suçuna ilişkin ceza miktarı beş yıl veya daha az olduğundan temyiz edilemeyeceği vurgulanarak, temyiz istemleri reddediliyor. Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna ilişkin mahkumiyet kararı ise incelendiğinde, delillerin dosya içeriğiyle çeliştiği ve yeterli kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı sonucuna varılıyor. Bu nedenle, istinaf başvurusu kabul edilmiyor ve hüküm düzeltilerek esastan reddediliyor. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi hakkında bilgi verilirken, 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince bozma ve tahliye işlemleri açıklanıyor.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, müstehcenlik
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair İstanbul Anadolu 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 15.09.2020 gün ve 2019/317 Esas, 2020/193 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında müstehcenlik suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin anılan hükme yönelik temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Olay akabinde alınan ve anal bölgede lazerasyon, ekimoz akut veya kronik fiili livata bulgusunun tespit edilmediğini bildirir rapor içeriği, tanık ... olayın gelişimine uygun düşmeyen beyanları, suç tarihinde on iki - on üç yaşı içerisinde bulunan mağdurun soyut beyanları dışında sanık aleyhine mahkumiyete yeter kesin ve inandırıcı delil bulunmayışı, savunma ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mahkumiyet kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine düzelterek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 23.12.2020 gün ve 2020/1557 Esas, 2020/1826 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde derhal salıverilmesinin ilgili yerlere en seri şekilde bildirilmesi için müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 21.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
