MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ...(Kapatılan) 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 25/05/2016 tarih ve 2015/95-2016/80 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "..." markasının tescili için 30.sınıfta tescil talebinde bulunduğunu, talebin reddedildiğini, davalının "..." ibareli 2006/42113 tescil nolu markasının 30.sınıfta tescilli olduğunu, bu sınıftaki emtialar yönünden kısmen markanın 5 yıl süre ile kullanılmadığını ileri sürerek 556 sayılı KHK"nin 14.maddesi gereğince iptaline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının marka tescilinden itibaren sessiz kalmak suretiyle zımni icazet verdiğini, markanın kullanıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davalı adına tescilli "..." markasının 30. sınıfta emtialar yönünden ciddi anlamda kullanılıp kullanılmadığına ilişkin davalı tarafın ticari defter ve belgeleri üzerinde yapılan incelemede markanın ciddi olarak kullanıldığının tespit edilemediği gerekçesiyle davanın kabulü ile markanın iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava, kullanmama nedenine dayalı markanın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, karar tarihinden sonra 06.01.2017 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 14.12.2016 tarihli 2016/148 esas ve 2016/189 karar sayılı kararı ile 556 sayılı KHK’nin 14. maddesinin iptaline karar verilmiştir. Bu durumda, Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararı değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinden kararın bozulması gerekmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün re"sen BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 14/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.