Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3907 Esas 2019/17459 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3907
Karar No: 2019/17459
Karar Tarihi: 11.11.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/3907 Esas 2019/17459 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edildi. Ancak sanığın tebligat işleminin usulsüz olarak yapıldığı anlaşıldı ve eski hale getirme istemi kabul edildi. Mahkeme, karar verme yetkisinin Yargıtay'a ait olduğunu belirterek sanığın eski hale getirme istemine ilişkin karar verme yetkisini Yargıtay'a devretti. Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde TCK'nın 119/1-c maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiği belirtildi. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararına da atıfta bulunularak hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulandı.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 119/1-c maddesi

2. Ceza Dairesi 2019/3907 E. , 2019/17459 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ...’ın yokluğunda verilen kararın sanığın son bildirdiği adrese tebliğe çıkarıldığı ve 04.07.2014 tarihinde aynı konutta birlikte oturduğu belirtilerek annesi... imzasına tebliğ edildiği; ancak sanığın dosyaya sunmuş olduğu 30.04.2015 tarihli dilekçesinde köylerinde anne adı Binnaz olan bir başka ... isimli şahıs olduğunu, kendisinin anne adının Şerinaz olduğunu, bu sebeple tebligatın eline ulaşmadığını belirttiği, sanığın nüfus kaydı incelendiğinde anne adının Şerinaz olduğu, böylelikle 04.07.2014 tarihinde yapılan tebligatın usulsüz olarak tebliğ edildiği anlaşılmakla; sanığın eski hale getirme isteminin kabulü ile öğrenme üzerine yapmış olduğu temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek ve 03.04.2015 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde bulunduğu anlaşılan sanığın eski hale getirme istemi hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle hukuki geçerlilikten yoksun olan ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.04.2015 tarihli ve 2012/1264 E., 2014/107 K. sayılı ek kararının kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya kapsamına göre birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiği anlaşılan konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 11/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.