Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6911 Esas 2019/17453 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6911
Karar No: 2019/17453
Karar Tarihi: 11.11.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6911 Esas 2019/17453 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, suçlamalar hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme olarak belirlenmiştir. Tebligat işleminin usule aykırı olduğu ve gerekçeli kararın öncelikle müştekinin bilinen en son adresine tebliğ yapılması gerektiği belirtilerek, kararın müştekilere tebliğ edilmesine karar verilmiştir. 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi uyarınca, tebligatın ilk olarak bilinen en son adres esas alınarak normal yöntemlerle yapılması gerektiği ve daha sonrasında tebliğ imkansızlığı durumunda adres kayıt sistemindeki adresin kullanılması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, tebliğ işlemlerinin Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre tamamlanması gereklidir.

2. Ceza Dairesi 2019/6911 E. , 2019/17453 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar gören müşteki ..."a duruşma gününün tebliği için MERNİS adreslerine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan ve Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işleminin usule aykırı olduğu, ayrıca yokluğunda verilen kararın müştekiye tebliğ edildiğine dair dosya içerisinde bilgi ya da belge bulunmadığının anlaşılması karşısında, gerekçeli kararın usulüne uygun olarak (öncelikle adı geçen müştekinin bilinen en son adresine tebliğ yapılması, bu adreslere tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adreslerine tebliğ yapılmak suretiyle) müştekiye tebliğ edilmesi, tebligat işlemine dair belgeler ile sunulması halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 11/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.