Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4690 Esas 2019/17452 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Sanık ... hakkında mahkumiyet, sanık ... Korkma hakkında beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
A-Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
B-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
1-Ceza Genel Kurulunun 18/02/2014 tarihli ve 2013/13-274 Esas ve 2014/78 Karar sayılı kararında ayrıntılı olarak açıklandığı üzere; 5271 sayılı CMK"nın 225/1 maddesine göre, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil hakkında hüküm verilebileceğinin düzenlenmesi karşısında, sanık hakkında birden fazla hırsızlık eylemi anlatılarak açılmış bir kamu davası bulunmadığı halde; sanığın eylemlerini hangi tarihlerde gerçekleştirdiği tam olarak tespit edilmeden ve bu hususta ek iddianame ile dava açtırılmadan, sadece sanığa verilen ek savunma ile yetinilmek suretiyle, "sanığın eylemini bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanda birden fazla işlemiş olmakla" şeklindeki gerekçeyle TCK 43. maddesi kapsamında zincirleme suç hükümlerinin uygulanması suretiyle sanığın mahkumiyetine karar verilerek, CMK"nın 170. ve 225. maddelerine aykırı davranılması,
2-Kabule göre de;
a-Sanığın aşamalarda suça konu eşyaları hurda olarak 80,00 TL karşılığında sattığını belirtmesi karşısında; suça konu eşyaların sayısı, niteliği ve değeri kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b-Sanığın, 10/09/2014 tarihinde yakalama üzerine alınan ifadesinde, zarar miktarının bildirilmesi halinde karşılamak istediğini beyan etmesi karşısında, suça konu eşyaların değeri tam olarak tespit edilip, bu miktar üzerinden sanığa ödeme yeri gösterilerek, makul süre de verilip zararı giderme olanağı sağlandıktan sonra, sonucuna göre TCK"nın 168. maddesinin uygulanma olanağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 11/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.