MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı ve davalı vekilince duruşmasız olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde, davacı vek. Av. ... ile davalı vek. Av. ..."in gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan taraf vekillerinin sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Davacı vekili, dava dışı... 16.06.2002 tarihinde davalı bankadan kullandığı tarımsal krediye müvekkilinin kefil olduğunu, 5661 sayılı Kanunun 6. maddesinde, ... Bankası"ndan 20.08.2002 tarihinden önce çekilen tarımsal kredilere kefil olanların sorumluluğunun maddenin yürürlük tarihi olan 12.04.2011 tarihi itibariyle ortadan kaldırılarak, kefillerin kefalet sorumluluğunun sona erdiğini, buna rağmen davalının davacı aleyhine icra takibi başlattığını iddia ederek, borçlu olmadıklarının tespiti ile davalının tazminata mahkum edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı kefil hakkında başlatılan icra takibindeki kefaletten 17.02.2015 tarihi itibariyle müvekkilinin vazgeçtiğini, davalı bankanın kötüniyetli olmadığını, davacının takip nedeniyle herhangi bir zararının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve toplanan delillere göre, davalı tarafından bankadan alınan tarımsal krediye kefil olan davacı hakkında ilamsız icra takibi yapıldığı, 5661 sayılı Yasa uyarınca davacının takip konusu kredi borcundan sorumlu tutulma olanağı bulunmadığı, davaya konu icra takibinden davalı bankanın 17.02.2015 tarihli vazgeçme talebi üzerine davacı hakkındaki takibin iptali yönünde karar verildiği, davacının tazminat isteminin koşullarının oluşmadığı, ancak davalı bankanın, icra takibinden davanın açılmasından sonra vazgeçmesi nedeniyle yargılama giderleri ile sorumlu olması gerektiği gerekçesiyle dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına, davacının tazminat isteminin reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1)Mahkeme hükmü davacı vekiline 25.08.2015 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesinin HUMK"un 432. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra 10.09.2015 tarihinde verildiği görülmüştür. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemede bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden davacı vekilinin süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2)Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.


SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin süreden reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davalının fazla yatırdığı peşin harcın istek halinde iadesine, 12/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verdi.