Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/3126 Esas 2018/6537 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; İstiklal Mahallesinde Aile hekimi olarak çalıştığını ve sağlık hizmetlerinde kullanılmak üzere sağlık ocağını kiraladığını, ancak kira süresi bitimi sonrası taraflar arasında çeşitli anlaşmazlıklar neticesi söz konusu kiralanan gayrimenkulün kullanılması için 364 gün süreyle yeni sözleşme yapılamadığını, ancak bilahare sözleşmenin yapıldığını, davalının boşta geçen her bir gün için kira bedelinin %1"i oranında olmak üzere 364 gün için toplam 14.570,92-TL cezai şart bedelinin ödenmesini talep ettiğini belirterek davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı; taraflar arasında imzalanan kira kontratının 14.maddesi gereği sözleşmenin feshi ve taşınmazın idareye teslim edilmemesi halinde her gün için cari yıl kira bedelinin %1"i oranında ceza ödenmesinin imza altına alındığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen ve hükme esas alınan 20.04.2010 başlangıç tarihli ve 3 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşme ile kiralanan aile hekimliği hizmet binası olarak kullanılmak üzere davacıya 2886 sayılı Yasa hükümleri uyarınca ihale ile kiraya verilmiştir. Sözleşmenin hususi şartlarının 14. maddesinde " kira süresinin sona ermesi veya sözleşmenin feshi halinde taşınmaz idareye teslim edilmezse geçen her gün için cari yıl kira bedelinin %1"i oranında cezanın itirazsız olarak ödeneceği " düzenlemesine yer verilmiştir. Kira sözleşmesinin 14. maddesindeki bu hüküm, T.B.K"nun
179 ve devamı maddelerinde düzenlenen cezai şart niteliğindedir. Cezai şart geçerli bir borcun yerine getirilmemesi veya eksik yerine getirilmesi ya da belli bir yerde belirli bir zamandan yerine getirilmemesi durumunda, borçlunun ödemesi gereken bir edimdir. Tarafların serbest iradesi ile kararlaştırılan bu cezai şart geçerli olup tarafları bağlar.
Ancak, TBK 182/son maddeleri uyarınca hakim aşırı gördüğü ceza koşulunu kendiliğinden gerekirse indirebilir.
Bu durumda mahkemece yazılı gerekçeyle davanın kabul edilmesi usul ve yasaya aykırı olup, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA, peşin alının temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07.06.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.