Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/2380 Esas 2021/7101 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2380
Karar No: 2021/7101
Karar Tarihi: 23.12.2021

Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/2380 Esas 2021/7101 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Emniyet Genel Müdürlüğü, rüşvet vermeye teşebbüs suçundan açılan kamu davasında, doğrudan zarar görmediği için temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle, anılan suçtan kurulan beraat hükmü temyiz edilemez. Yargıtay Büyük Genel Kurulu'nun 2017/1 sayılı iş bölümü Kararı'na göre, temyiz incelemesi yapma görevi Yüksek 2. Ceza Dairesi'ne aittir. Bu nedenle, Dairemiz GÖREVSİZLİĞİNE karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak; CMK'nın 237. maddesi, Yargıtay Kanunu'nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu'nun 2017/1 sayılı iş bölümü Kararı'na, bu kararın A) Ortak Hükümler kısmında yer alan 7/2. maddesine atıfta bulunulmuştur.

5. Ceza Dairesi 2018/2380 E. , 2021/7101 K.

"İçtihat Metni"

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kamu görevlisi olmayan sanık hakkında rüşvet vermeye teşebbüs suçundan açılan kamu davasında katılan sıfatını alabilecek surette doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan, bu nedenle anılan suçtan kurulan beraat hükmünü temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşılan Emniyet Genel Müdürlüğünün CMK"nin 237. maddesine göre katılma ve temyiz hakkı olmadığı nazara alınarak, iddianame içeriğine, sevklere, mahkumiyet hükümlerinde nitelenen suçlara, temyizin kapsamına, yaptırımı en ağır suçun kamu malına zarar verme olmasına, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 27/01/2017 günlü Resmi Gazete"de yayımlanarak 01/02/2017 tarihi itibarıyla uygulanmaya başlanan 20/01/2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü Kararına, bu kararın A) Ortak Hükümler kısmında yer alan 7/2. maddesine ve tebliğnamenin düzenlendiği tarihte yürürlükte bulunan Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesine göre; temyiz incelemesi yapma görevinin Yüksek 2. Ceza Dairesine ait bulunduğu anlaşıldığından Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, esası incelenmeyen dosyanın ilgili Daireye GÖNDERİLMESİNE 23/12/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.