Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1102 Esas 2019/3360 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1102
Karar No: 2019/3360
Karar Tarihi: 12.03.2019

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1102 Esas 2019/3360 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine hükmetti. Cumhuriyet savcısı, bu kararı temyiz etti. Dosya incelendikten sonra, savcının temyiz itirazları reddedildi ancak hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi kanuna aykırı bulundu. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle: CMK'nın 231/11, TCK'nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2-4. CMK'nın 231. maddesinin 11. fıkrası uyarınca, koşulların varlığı halinde TCK'nın 50 ve 51. maddelerinin uygulanması ile yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabileceği belirtildi.

12. Ceza Dairesi 2019/1102 E. , 2019/3360 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi gereği hükmün açıklanması ile
TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;
CMK"nın 231. maddesinin 11. fıkrası uyarınca ancak, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanık hakkında durumunun değerlendirilerek, kısmi infaz veya koşulların varlığı halinde TCK"nın 50 ve 51. maddelerinin uygulanması suretiyle yeni bir mahkumiyet hükmü kurulabileceği ve yeniden suç işleyen sanık hakkında, daha önce verilen hükmün aynen açıklanmasına karar verilmesi gerekirken hükmolunan hapis cezasının yasal zorunluluk bulunmadığı halde adli para cezasına çevrilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.