Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5262 Esas 2018/8269 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5262
Karar No: 2018/8269
Karar Tarihi: 23.10.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/5262 Esas 2018/8269 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Vergi Usul Kanunu’na muhalefet suçundan sanığın mahkumiyetine hükmetmiş ancak ceza miktarının fazla verildiği gerekçesiyle hükmü bozmuştur. Sanığın 2006 yılında sahte fatura kullanma suçu işlemesi sebebiyle ceza tayininde alt sınırın 18 ay hapis cezası olduğu, fakat mahkeme tarafından 3 yıl hapis cezası olarak takdir edildiği belirtilmiştir. Bu sebeple hükmün bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kanun maddeleri:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1. maddesi, 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2018/5262 E. , 2018/8269 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1. maddesinde onsekiz aydan üç yıla kadar hapis cezası öngörülmüş olup, aynı eylemin düzenlendiği 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b maddesinde ise üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası öngörüldüğü nazara alındığında, 2006 takvim yılında sahte fatura kullanma suçunun cezasının alt sınırının 18 ay hapis olduğu gözetilmeden, temel cezanın 3 yıl hapis cezası olarak takdir edilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.10.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.