Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/5593 Esas 2021/5220 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı davalılar vekilinin istinaf başvurusu üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince istinaf isteminin kabulü ile HMK"nun 356. maddesi uyarınca duruşma yapılarak esas hakkında yeniden karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davalılar vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun kabulü ile Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince duruşma yapılarak metrebirim bedeli resen hesaplanmak suretiyle yeniden esas hakkında karar verilmiş olup; hüküm, davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-a maddesi gereğince, miktarı veya her paydaş için değeri 72.070,00-TL"yi geçmeyen davalara ilişkin olarak Bölge Adliye Mahkemesi kararları kesin olup bu kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamaz.
Bu itibarla, davalılardan ... mirasçıları ..., ... ..., ..., ..., ..., ..., ... payları yönünden hükmedilen bedel temyiz sınırı altında kaldığından bu davalılar yönünden davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verildikten sonra, davalılar ... mirasçıları, ... ve ... hisseleri yönünden davalılar vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde,
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki Sivas İli, ... Mahallesi 483 ada 50 parsel sayılı taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesine ilişkin olarak verilen karara karşı, davalılar vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun kabulü ile Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince metrebirim bedeli resen hesaplanmak ve fark bedel bloke ettirilmek suretiyle yeniden esas hakkında duruşma yapılarak karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 gün 30791 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kararı da göz önüne alınarak davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesinin 2018/2805-2020/263 E/K sayılı ilamının hüküm fıkrasının B-6 nolu bendinin hükümden çıkartılmasına, yerine (Davacı idare lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına) cümlesinin yazılmasına,
Hükmün böylece DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK"nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Ankanra Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 12/04/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.