Yargıtay - Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/27851 Esas 2020/10786 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/27851
Karar No: 2020/10786
Karar Tarihi: 03.03.2010

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/27851 Esas 2020/10786 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyetine hükmedildiği, ancak sadece bir sanığın avukatının temyiz itirazının reddedildiği, diğer iki sanığın savunmaları ve delillerin yetersizliği nedeniyle beraat ettiği belirtilmiştir. Kararda, Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'un 20/2. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi gözetilerek Bakanlığın davaya katılmasına karar verildiği ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri detaylı olarak şöyle açıklanabilir:
- Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'un 20/2. maddesi, Bakanlığın çocuklara ve kadınlara yönelik şiddet suçlarında davaya katılma ve temyiz hakkı bulunduğunu belirtmektedir.
- 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi, davanın mağdurun yerine ve onunla birlikte kamu adına da açılabileceği ve bu durumda kamu davasının ayrılmaması gerektiğini ifade etmektedir.

8. Ceza Dairesi 2019/27851 E. , 2020/10786 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesine göre Bakanlığın çocuğa karşı işlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunda, davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunduğundan, Bakanlık vekili tarafından sunulan temyiz istemli dilekçede açıkça katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla, 2019/6 Esas sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı ile 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi gözetilerek Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının davaya katılmasına ve vekilinin de katılan vekili olarak kabulü ile yapılan incelemede;
1-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ... Kocaoğlu, ... ve ... müdafiinin sübuta ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanıkların suçlamayı kabul etmemeleri, tanık ...’in savunmalar ile uyumlu kolluk beyanı karşısında; sanıkların aşamalarda değişmeyen savunmalarının aksine mahkumiyetlerine yeter, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden şüpheden sanık yararlanır ilkesi de gözetilerek sanıkların atılı suçlardan beraatları yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanıklar ... ve ... ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 03.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.