Eziyet - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/9202 Esas 2017/4184 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/9202
Karar No: 2017/4184
Karar Tarihi: 25.09.2017

Eziyet - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/9202 Esas 2017/4184 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, eziyet suçundan mahkumiyet kararı verdi. Dosya incelenerek, sair temyiz itirazlarının reddedilmesi gerektiği belirtildi. Ancak, mağdurun kendi çabalarıyla kurtulduğuna dair yeterli delil bulunamaması nedeniyle, sanıkların mağduru kendiliğinden serbest bıraktığı kabul edilerek, haklarında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 110. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmediğinden, itirazların yerinde görüldüğü belirtildi. Kararın sonunda ise, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiği, bu nedenle yeniden değerlendirme yapılmasının zorunlu olduğu belirtildi. Hükümler, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozuldu.
Detaylı bilgi için:
- Eziyet suçu nedeniyle sanıklar hakkında ceza verildi.
- Mağdurun kendiliğinden serbest bırakıldığı kabul edildi.
- Sanıkların haklarında 5237 sayılı TCK'nın 110. maddesi uygulanması gerektiği gözetilmedi.
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildi.
- Hükümler, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozuldu.

14. Ceza Dairesi 2014/9202 E. , 2017/4184 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Eziyet
HÜKÜM : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanıkların savunmalarının aksine mağdurun kendi çabalarıyla kurtulduğuna dair dosyada yeterli delil bulunmadığı anlaşıldığından sanıkların, mağduru kendiliğinden serbest bıraktıkları kabul edilerek haklarında 5237 sayılı TCK"nın 110. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Hükümlerden sonra 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafii ile sanıklar ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.09.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.