Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/3458 Esas 2018/10387 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş akdinin emeklilik nedeniyle sona erdiğini belirterek kıdem tazminatı ile birtakım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, 6111 sayılı yasanın 166/6 maddesi gereğince devreden kurumun işçilerinin alacaklarından devralan kurumun sorumlu olmadığını bu sebeple davanın müvekkili yönünden öncelikle husumet açısından reddini şayet mahkeme aksi kanaatte ise esastan reddi gerektiğini savunmuştur.
Davalı ... vekili, alacağın zamanaşımına uğradığını, davacının fazla mesai yapmadığını, sosyal yardımların ödendiğini, yıllık izinlerini kullandığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının kıdem tazminatı alacağına ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içerisinde, kıdem tazminatına ilişkin ödeme belgeleri sunulmuş olmasına rağmen mahkeme gerekçesinde ödeme belgesinin sunulmadığı belirtilmiştir. Mahkemece bu ödeme belgelerinin değerlendirilerek sonuca gidilmesi gerekirken eksik incelemeyle karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3- Diğer yandan taraflar arasında, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında da uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 59 uncu maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda, davacının kullanmadığı yıllık izin alacakları hesaplanıp hüküm altına alınmıştır. Davalılardan Siirt Belediyesi"nin yargılama aşamasında imzalı yıllık izin belgeleri sunduğu görülmektedir. Mahkemece davalının yargılama aşamasında sunduğu belgelerin davacıya gösterilerek belgelere karşı beyanının alınıp tüm dosya kapsamındaki bilgi ve belgeler birlikte değerlendirilerek sonucuna göre yıllık izin ücreti alacağı hakkında karar verilmesi gerekmektedir.
Hükmün yukarıda yazılı sebeplerden bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 02/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.