4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/16743 Esas 2020/19502 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/16743
Karar No: 2020/19502
Karar Tarihi: 23.12.2020

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/16743 Esas 2020/19502 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara itiraz edilmiştir. Gümrük İdaresi vekili tarafından yapılan temyiz talebi, suç tarihine ve ele geçen eşyanın niteliğine göre doğrudan zarar görmediği için reddedilmiştir. Ancak sanığın temyiz itirazı kabul edilmiştir. Daire, daha önce verilen bir karara uyulduğunu ancak bu kararda hukuki bir kesinti olmadığını ve sanığın aynı suç işleme kararı çerçevesinde eylemde bulunduğunu belirtmiştir. Bu nedenle, hükümden sonra yeni çıkan yasaların da dikkate alınması gerektiği ve cezaların karşılaştırılmasının yapılması gerektiği belirtilmiştir. Sonuçta, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası ve 5607 sayılı Yasa'nın 3/18, 3/22 ve 5/2 maddeleri dikkate alınarak yerel mahkemenin uygulama yapması gerektiği bildirilmiştir.
Kanun Maddelerinin Detaylı Açıklaması:
- 4733 sayılı Kanun: İthalatı ve ihracatı düzenler.
- 5320 sayılı Kanun: Ceza Muhakemesi Kanunu.
- 1412 sayılı Kanun: Adalet Bakanlığı'nın teşkilat ve görevleri hakkında kanun.
- 6455 sayılı Kanun: Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun.
-

7. Ceza Dairesi 2018/16743 E. , 2020/19502 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen, davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmayan Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II) Sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Dairemizin 22.05.2014 tarihli, 2013/18655 Esas, 2014/10709 Karar sayılı ilamına 22.10.2014 tarihli celsede uyma kararı verildiği ve dosyalar birleştirildiği halde bozma ilamına konu dosyalarda suç yeri, suçun konusu, suçun işleniş biçimi ve suç tarihleri arasında hukuki kesinti bulunmadığı, hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle oluşacağı da gözetilerek sanığın eylemlerinin aynı suç işleme kararı icrası kapsamında kaldığı ve TCK"nun 43/1. maddesinin uygulanarak karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre ise;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10. maddeleri gereğince uygulama yapılması ve aynı Yasanın 3/22 ve 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığı değerlendirilip somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 23.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.