Esas No: 2021/15300
Karar No: 2022/3826
Karar Tarihi: 25.04.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/15300 Esas 2022/3826 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, çocukların cinsel istismarı suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı kamusal davaya katılmak ve temyiz etmek hakkına sahip olduğundan, Bakanlık vekili davaya katılmıştır. Tutanağa, belgelere ve delillere dayanarak yapılan incelemede, hükümlerin kanuni sınırlar içinde olduğu ve cezaların nevi ve miktarının uygun olduğu sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, Bakanlık vekili ile savunmanın temyiz talepleri reddedilmiş ve karar oy birliğiyle onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı (mağdureler Büşra ile Cansu'ya karşı)
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet (mağdure sayısınca)
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının kamu davasına katılma ve hükümleri temyiz etme hakkı olup, bu kapsamda bozma üzerine yapılan yargılama sırasında duruşma günü tebliğ edilen Bakanlık vekilinin katılma talepli dilekçe verdiği anlaşıldığından, söz konusu madde hükmü de gözetilerek 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının katılan, vekili Av. ...’ın ise Bakanlık vekili olarak davaya kabulüne karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 25.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
