Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7733 Esas 2019/3342 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 62, 53/1-2-3, 58 maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Mut Sulh Ceza Mahkemesinin 2014/271 esas, 2014/189 karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, TCK"nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 106/1-1. cümle maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usulü göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda değerlendirme yapılması gerekmekle birlikte; sanığın UYAP üzerinden temin edilen adli sicil kaydındaki Çumra Sulh Ceza Mahkemesinin, 2014/13 esas- 2014/130 karar sayılı ve 10/04/2014 kesinleşme tarihli, TCK"nın 179/3-2. maddeleri gereğince sanığın 500 TL adli para cezası ile mahkumiyetine ilişkin ilamı da tekerrüre esas olduğundan, bu nedenle mahkemece tekerrüre esas alınan ilam açısından lehe kanunun belirlenmesi yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığının araştırılması sonuca etkili görülmeyerek, sanığın adli sicil kaydındaki Çumra Sulh Ceza Mahkemesinin 2014/13 esas-2014/130 karar sayılı ve 10/04/2014 kesinleşme tarihli, TCK"nın 179/3-2. maddeleri gereğince sanığın 500 TL adli para cezası ile mahkumiyetine ilişkin ilamın tekerrüre esas alınmasının gerekmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 58. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümünün hükümden çıkarılarak yerine ""Çumra Sulh Ceza Mahkemesinin 2014/13 esas-2014/130 karar sayılı ilamda TCK"nın 179/3-2. maddesi gereğince 500 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyetin TCK’nın 58/6 maddesi gereğince tekerrüre esas alınmasına, TCK’nın 58/7 maddesi gereğince cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına"" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 11.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.