11. Hukuk Dairesi 2016/9093 E. , 2018/1941 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/03/2016 tarih ve 2014/284-2016/80 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin bir fast food zinciri olduğunu, “the original steakburger" markasının 2013 yılında WIPO nezdinde 1158993 sayı ile kayıtlı olduğunu, Madrid Protokolü uyarınca ülkemizde de tescili için başvuruda bulunulduğunu, 2013/48015 numaralı “the original steakburger" başvurunun 556 sayılı KHK m. 7/1-a ve 7/1-c uyarınca ... tarafından reddedildiğini, ...’nin aldığı red kararına karşı yeniden itiraz yoluna gidildiğini, müvekkilinin markasının tanınmış bir marka olduğunu, steak kelimesinin çoğu tüketici nezdinde İngilizce bir kelime olması nedeniyle herhangi bir çağrışım uyandırmayacağını, markanın bütün olarak değerlendirilmesi gerektiğini, başvuruya konu ibarenin her sınıf için ayrı ayrı değerlendirilmesi gerektiğini, müvekkilinin markasının kullanım neticesinde ayırt edicilik kazandığını ileri sürerek ... kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, "the original steakburger” ibaresinin İngilizce"de bir burger türü anlamını haiz olmakla birlikte anlamının ilgili tüketici tarafından açık ve belirgin olarak bilinen, tescil edilmek istendiği mal/hizmetler açısından da doğrudan tanımlayıcı nitelikte olduğunu, başvuru konusu markanın Türkiye’deki tüketiciler nezdinde böylesine ayırt edicilik kazandığını ispatlamasının mümkün olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, marka başvurusunda ilk bakışta göze çarpan unsurun “...” ibaresi olduğu, İngilizce"de bir sandviç türü anlamına geldiği, hamburger yiyecek ürününün cinsini, çeşidini belirtir nitelikte bir ibare olduğunu, başvuru açısından KHK m. 7/1-c anlamında tescil engelinin bulunduğu, davacının kullanım sonucu ayırt edicilik kazandığına ilişkin iddialarını ispatlayamadığı ve bu nedenle de KHK m. 7/1-a ve 7/1-c hükümlerinden kaynaklı tescil engellerinin geçerliliğini sürdürdüğü gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
