12. Ceza Dairesi 2018/7750 E. , 2019/3333 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
06.10.2015 saat 18:19’da, meskun mahalde, sanık yanında yolcu olarak bulunan arkadaşı ... ile sevk ve idaresindeki otomobil ile seyir halinde iken yolun sağında park halinde olan kamyonete sol ortadan çarpması sonucu meydana gelen tek taraflı maddi hasarlı kazada sanıkta yapılan ölçümde 1,81 promil alkollü olduğunun tespit edildiği, aynı gün 18:30 da araçta yolcu olarak bulunan ...’nın yapılan alkol ölçümünün Kadınhanı Devlet Hastanesinde alkolmetre cihazının arızalı olması sebebiyle yapılamaması, sanığın ise 20:30 ve 22:05’de aynı hastanede yapılan ölçümde 0 promil olduğunun tespit edilmesine karşılık, sanığın olay günü alkollü araç kullandığına ilişkin savunması, soruşturma aşamasında tanık olarak dinlenen ...’nın olay günü sanıkla alkol aldıklarına ilişkin beyanı ve alkol ölçümü yapan mümzi tanığın, sanığın sendelediğine, hafif alkol kokusu olduğuna, konuşmasında takılma olduğuna yönelik beyanları gözetildiğinde sanığın beraati yerine mahkumiyetine hükmedilmesi gerektiğine yönelik tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kazanın alkollü olması sebebiyle olmadığına, kazanın havanın yağışlı olması sebebiyle olduğuna, beraat etmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nın 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün üçüncü bendindeki “100 gün,” ibaresinden önce gelmek üzere, “ve TCK"nın 52/3.maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 11.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.