4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/16718 Esas 2020/19492 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/16718
Karar No: 2020/19492
Karar Tarihi: 23.12.2020

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/16718 Esas 2020/19492 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara ilişkin olan bu metinde, sanığın 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hüküm giydiği belirtilmektedir. Ancak, 4733 sayılı Kanun'un ilgili maddesi henüz yürürlükte iken işlenen bu suçun, sonradan çıkarılan yasalarla nasıl değerlendirilmesi gerektiği tartışılmaktadır. Son olarak, 7242 sayılı Kanun'un ilgili maddelerinin sanık lehine hükümler içerdiği ve uygulama yaparken bu kanunların dikkate alınması gerektiği belirtilmektedir.
Kanun maddeleri:
- 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesi
- 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Kanun
- 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi (suça ilişkin düzenleme)
- 6545 sayılı Kanun
- 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi (eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar)
- 5607 sayılı Kanunun 3/22. ve 5/2. maddeleri (uygulama şartları)
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 7242 sayılı Kanunun 63. maddesi
- 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası

7. Ceza Dairesi 2018/16718 E. , 2020/19492 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM: Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10. maddeleri gereğince uygulama yapılması ve aynı Yasanın 3/22 ve 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığı değerlendirilip somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 23.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.