MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın, müştekinin kilitleyerek park ettiği aracını düz kontak yapmak suretiyle çaldıktan sonra suç yerine yakın, bulunabilecek bir yere terkedilmiş vaziyette bırakması şeklinde gerçekleşen eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, eylemin nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/2-d maddesi ile uygulama yapılması ve 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, oluş ve kabule göre sanığın eylemine uyan TCK"nın 146. maddesinde düzenlenen kullanma hırsızlığı suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Hırsızlık suçunun konusu ile mala zarar verme suçunun konusunun ve korunan hukuki yararın aynı olması nedeniyle, eylemin ayrıca mala zarar verme suçunu oluşturmayacağı gözetilmeden, bu suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.