Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2007/11217 Esas 2008/709 Karar Sayılı İlamı

... ile... A.Ş vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 1. Tüketici Mahkemesinden verilen 27.3.2007 gün ve 180-155 sayılı hükmün davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
K A R A R
Davacı, kredi kartı borcunu ödeyemediğini,davalı tarafın ihtar çekerek talepte bulunduğunu, 5464 sayılı yasa gereğince yaptığı başvuru neticesinde yasaya aykırı şekilde ödeme planı düzenleyerek 4.116,86 YTL talep ettiğini ileri sürerek 5464 sayılı yasa gereğince borcunun tespitine karar verilmesi isteğinde bulunmuş, mahkemece 27.3.2007 gününde davanın kısmen kabulü ile davacının 3.717,07 YTL borçlu olduğuna karar verilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2007 tarihinden itibaren 1,170.00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1,170.00 YTL yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427 maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE,peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 22.1.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.