14. Hukuk Dairesi

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, 24.03.2016 gününde verilen dilekçe ile mirasın gerçek reddi talebi üzerine bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 23.11.2020 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, TMK 605/1. madde gereğince mirasın gerçek reddi talebine ilişkindir.
Davacılar vekili, miras bırakan ..."ın müvekkil ..."nun kayınpederi, diğer müvekkil ..."nun dedesi olduğunu, miras bırakan ..."ın 29.10.2015 tarihinde vefat ettiğini, muristen intikal edecek olan mirası ... isimli tek çocuğu olan Berat Pınar Postalcıoğlu’nun Alanya 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2015/826 Esas, 2015/903 Karar sayılı kararı ile mirası kayıtsız şartsız red ettiğini, muris adına açılmış pek çok icra dosyası bulunduğunu belirterek mirası kayıtsız şartsız reddettiğinin tespitini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen kararı davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine,
Dairemizin 07.09.2020 tarihli ve 2016/14883 Esas, 2020/4607 Karar sayılı ilamıyla "... gerekçeli karar ile hüküm sonucunun çelişkili olması nedeniyle kararın bozulması gerekmiştir. Öte yandan, TMK"nun 612. maddesi “En yakın yasal mirasçıların tamamı tarafından reddolunan miras, Sulh Mahkemesince iflas hükümlerine göre tasfiye edilir. Tasfiye sonunda arta kalan değerler, mirası reddetmemişler gibi hak sahiplerine verilir.” hükmünü düzenlemiştir. Mirasbırakan, 29.10.2015 tarihinde vefat etmiş, en yakın yasal mirasçısı olan kızı, mirası kayıtsız şartsız reddetmiştir. Davacılar, mirasbırakanın damadı ve torunudur. Mirasbırakanın en yakın yasal mirasçılarının tamamı tarafından mirasın reddedilmiş olmasıyla, miras bunlara geçmemiş, kendiliğinden tasfiyeye tabi hale gelmiştir. Miras kendilerine geçmemiş olanların ise mirası reddetmeleri söz konusu olamaz. Bu hak, mirasın daha önce mirasçı olmayanlara geçmesi halinde doğar. Davanın bu sebeple reddi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir." gerekçesiyle karar bozulmuştur
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü davacılar vekili temyiz etmiştir.
6100 sayılı yeni HMK’nun geçici 3. maddesi 2. fıkrası gereğince Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454"üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacaktır.
HUMK’nun 429. maddesinin ikinci fıkrasında “…Mahkeme, temyiz edenden 434" üncü madde uyarınca peşin alınmış olan gideri kullanmak suretiyle, kendiliğinden tarafları duruşmaya davet edip dinledikten sonra, Yargıtay’ın bozma kararına uyulup uyulmayacağına karar verir.” hükmü öngörülmüştür.
Somut olayda; mahkemece Dairemizin bozma kararı üzerine, 1086 sayılı HUMK’nun 429/2. maddesi gereğince, davacıya bozma ilamının tebliğ edilerek, duruşma gün ve saatini bildirir tebligat çıkarılarak davacının bozma ilamına karşı diyeceklerinin sorulması, bunun üzerine bozma ilamına uyulup uyulmayacağına karar verilmesi gerekirken anılan kanun maddesine aykırı şekilde davacılara bozma ilamı, duruşma gün ve saati bildirilip bozma ilamına karşı diyecekleri sorularak bozma ilamına uyulup uyulmayacağına karar verilmeden hüküm kurulması usul ve yasaya uygun düşmemiş kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın yatırana iadesine, 09.03.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.