MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kusur belirlemesi ve kadın lehine hükmedilen yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dava; erkek tarafından açılan Türk Medeni Kanunu"nun 166/1 maddesine dayalı evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davası, birleşen dava ise kadın tarafından açılan Türk Medeni Kanunu"nun 166/1 maddesine dayalı evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma ve ziynet alacağı davasıdır. İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesiyle davacı-davalı erkeğin davasının reddine, davalı-davacı kadının boşanma davasının ve ferilerinin kabulü ile tarafların boşanmalarına ve kadının ziynet alacağı davasının kabulüne karar verilmiş, ilk derece mahkemesince verilen bu ilk karara karşı taraflar istinaf kanun yoluna başvurmuştur. İstinaf incelemesini yapan bölge adliye mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda, ilk derece mahkemesince verilen ilk karar, birleşen dosyada dilekçelerin karşılıklı olarak verilmesi aşaması tamamlanmadan savunma hakkını kısıtlayacak ve adil yargılanma hakkını etkileyecek şekilde yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulduğu gerekçesiyle boşanma hükmü hariç olmak üzere kaldırmıştır. İlk derece mahkemesince kadının tam kusurlu olduğu gerekçesiyle verilen ikinci kararda kesinleşen boşanma kararı hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına, tarafların tazminat taleplerinin reddine, kadının yoksulluk nafakası talebinin reddine ve kadının ziynet alacağı davasının ise kabulüne karar verilmiş, ilk derece mahkemesince verilen ikinci karara karşı davacı-davalı erkek, reddedilen tazminat talepleri ve ziynet alacağı davası yönünden davalı-davacı kadın, kusur belirlemesi, reddedilen tazminat ve yoksulluk nafakası talepleri ve ziynet alacağı davası yönünden istinaf kanun yoluna başvurmuştur. İstinaf incelemesini yapan bölge adliye mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda, erkeğin ailesinin tarafların evliliğine müdahale ettiği ve erkeğin de bu duruma kayıtsız kaldığı, kadının ise erkeği ve erkeğin ailesini müşterek haneden kovduğu gerekçesiyle tarafların eşit kusurlu olduğu kabul edilerek kadının tazminat taleplerinin reddi ile kadın yararına yoksulluk nafakasına karar verilmiş ise de; yaşanan olaylarda erkekten kaynaklanan kusurlu bir davranışın varlığı ispat edilememiştir. Davalı-davacı kadın tarafından karar temyiz edilmediğinden kadına yüklenen kusurlu davranış da kesinleşmiştir. Gerçekleşen bu duruma göre; davalı-davacı kadının boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda tam kusurlu bulunduğunun kabulü gerekir. Bu duruma göre boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalı-davacı kadın tam kusurlu olup kadının boşanma davasının reddi gerekirken, yanılgılı kusur belirlemesinin sonucu olarak boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ancak bu yön temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2-Boşanmaya sebep olan olaylarda yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere davalı-davacı kadın tamamen kusurlu olduğundan, kadın yararına TMK 175. madde koşulları oluşmamıştır. Bu husus gözetilmeden kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ; Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 24.02.2021 (Çrş.)