Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/7516 Esas 2019/8930 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7516
Karar No: 2019/8930
Karar Tarihi: 25.12.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/7516 Esas 2019/8930 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gaziantep 26. Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişi hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle mahkumiyet verdi. Sanık hakkında 2011/594 esas ve 2011/1619 karar sayılı ilamı ile TCK'nın 191/1 ve 2. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası verildi ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildi. Ancak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uyulmadığı için, 5237 sayılı TCK'nın 191/7. maddesi uyarınca cezanın infazı ertelendi. Sonrasında TCK'nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası dikkate alınmadan verilen bir karar niteliğinde olan 13/02/2015 tarihli karar itiraza tabi bulunması nedeniyle, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edildi. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 191/1 ve 2. maddeleri, 191/7. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. madde açıklanmalıdır.

10. Ceza Dairesi 2019/7516 E. , 2019/8930 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : GAZİANTEP 26. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet
b) Hükmolunan cezanın aynen infazı

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümlü hakkında Gaziantep 6. Sulh Ceza Mahkemesinin 29/12/2011 tarih ve 2011/594 esas; 2011/1619 karar sayılı ilamı ile TCK"nın 191/1 ve 2. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 01/02/2012 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin olarak 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası dikkate alınmadan verilen 13/02/2015 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itiraza tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 25/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.