Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/7810 Esas 2019/8929 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7810
Karar No: 2019/8929
Karar Tarihi: 25.12.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/7810 Esas 2019/8929 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda hükümlü, uyuşturucu kullanmak için bulundurma suçundan yargılanarak 1 yıl hapis cezası ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine mahkum edilmiştir. Ancak infaz sürecinde tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin yeterince uygulanmaması nedeniyle cezası aynen infaz edilerek değiştirilmiştir. Bu karara itiraz edilerek dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 191/1, 191/2, 62; 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi 7. fıkrası; 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. madde 2. fıkrası kararda yer almaktadır.

10. Ceza Dairesi 2019/7810 E. , 2019/8929 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ANKARA 7. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Aynen infaz mahiyetinde mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümlü hakkında Mahkemenin 31/12/2013 tarih ve 2013/396 esas; 2013/358 karar sayılı ilamı ile TCK"nın 191/1 ve 2. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 28/01/2014 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına ilişkin olarak, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler ve aynı Kanunun 85. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası dikkate alınmadan, aynen infaz mahiyetinde önceki hüküm kısmen değiştirilerek 13/10/2015 tarihinde hükümlünün TCK"nın 191/1-2 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile tecziyesine karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 13/10/2015 tarihli kararın 5275 sayılı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz değil, itiraza tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 25/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.