Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12507 Esas 2019/17364 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Müştekinin direksiyon kilidini kilitleyerek bıraktığı motosikletinin çalınmasının ardından yapılan araştırma sonucu 6 gün sonra sanığın kullanımında yakalanması üzerine sanığın alınan beyanlarında, üzerine atılı suçu kabul etmeyip; hayatın olağan akışına aykırı şekilde suça konu motosikleti 3-4 gün öncesinde, tanıdığı ancak kimlik bilgilerini net olarak bilmediği bir kişiden emaneten aldığını belirttiğinin ve emaneten aldığını beyan ettiği kişinin kimlik ve adres bilgilerine dair herhangi bir beyanda bulunamadığının anlaşılması karşısında; suç tarihinden 6 gün sonra çalınan motosikletin kontak alt kısmındaki kabloların kesilmiş, arka farının kırılmış ve plakasız hali ile sanıkta ele geçtiği ve sanığın alınan savunmalarında bahsi geçen kişiye ait kimlik ve adres bilgilerine ilişkin herhangi bir beyanda bulunamadığı dikkate alındığında, suçun hukuki nitelendirmesinde yanılgıya düşülerek sanığın eyleminin hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı Yasa’nın 165/1 maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçu uyarınca hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
Mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin ne şekilde uygulanacağı, süresi ve bu hususta karar verecek merci 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun"un 108. maddesinde düzenlenmiş olup, aynı maddenin 5. fıkrası ile tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde koşullu salıvermeye ilişkin hükümlerin uygulanacağının belirtilmesi karşısında, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin infaz aşamasında 5275 sayılı Kanun hükümleri uyarınca belirlenmesinin gerektiği gözetilerek 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin 7. fıkrası gereğince hükümlü hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesiyle yetinilmesi gerekirken infazı kısıtlar biçimde cezanın infazından sonra sanık hakkında bir yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 07.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.