Defter ve belgeleri ibraz etmeme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8702 Esas 2018/8219 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8702
Karar No: 2018/8219
Karar Tarihi: 22.10.2018

Defter ve belgeleri ibraz etmeme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8702 Esas 2018/8219 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, sanığın defter ve belgeleri ibraz etmediği suçlamasıyla mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, somut zarar olmadığı, adli sicil kaydı olmadığı ve pişman olduğunu söyleyen sanığın cezasında 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesi gereğince indirim yapılmıştır. Yargılama sürecinde pişmanlık duymaması ve yeniden suç işlemeyeceği konusunda olumlu bir kanaat oluşmadığı için, cezanın ertelenmesine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiştir. Ancak, uygulaması Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları gerektiği için hüküm bozulmuştur. Detaylı Kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. ve 53. maddeleri, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/8702 E. , 2018/8219 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belgeleri ibraz etmeme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Üzerine atılı defter ve belgeleri ibraz etmeme suçu nedeniyle oluşan somut bir zarar bulunmayan, adli sicil kaydı olmayan ve sorgusunda pişman olduğunu söyleyen sanık hakkında; “duruşmadaki hal ve tavırları, sanığın geçmişi, yargılama sürecindeki davranışları ve cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkisi” göz önünde bulundurularak, 5237 sayılı Kanun’un 62. maddesi gereğince indirim yapıldığı halde, “sanığın yargılama sürecinde pişmanlık duymaması ve tekrar suç işlemeyeceği konusunda olumlu kanaat oluşmadığı” gerekçesiyle cezanın ertelenmesine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilerek çelişkiye neden olunması,
2-5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 22.10.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.