MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, izin ücreti, şua izin ücreti, ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı Talebinin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş akdinin davacı tarafından fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle haklı olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti, izin ücreti, şua izin ücreti ve ücret alacaklarını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, iş akdinin işçi tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle davacı işçi tarafından haklı olarak feshedildiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, şua izin ücretinin doğru olarak hesaplanıp hesaplanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Şua iznini hukuki dayanağı, “Radyoloji, Radyom ve Elektrikle Tedavi Müesseseleri Hakkında Nizamname”nin  24. maddesidir. “Hastanelerde, röntgen ve radyom ile tam müddetle çalışılan birimlerde “…her röntgen mütahassısının veya röntgen ve radyom ile iştigal eden kimsenin senede dört hafta muntazaman de­vamlı tatil yapması mecburidir” denilerek bu gibi müesseselerde çalışan sağlık personelinin yıllık ücretli izin süresi dışında ayrıca dört haftalık ek tatil hakkı olduğu belirtilmiştir. Dairemizce, şuna izninin yıllık izinden bağımsız ayrı bir dinlenme hakkı olduğu kabul edilmektedir.
Davacı dava dilekçesinde, sadece bir yıllık şua izin ücreti talebinde bulunmuştur. Hakim 61000 sayılı HMK."un 25. maddesi uyarınca maddi vakıa ile bağlıdır. Buna göre, davacının hak kazandığı şua izin günü; bir yıl için = 4 hafta x 7 gün = 28 gün olup, söz konusu alacağın 28 gün üzerinden hesaplanması gerekirken, talep aşılarak 42 gün üzerinden hesaplanması ve bulunan miktarın hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.