Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7965 Esas 2019/3294 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7965
Karar No: 2019/3294
Karar Tarihi: 11.03.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7965 Esas 2019/3294 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kararda, taksirle yaralama suçuyla ilgili olarak sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği belirtilmiştir. Olayda mağdurun yaklaşık 2 yaşında olduğu ve sanık babaannesinin yanında iken kafasını kapıya çarparak basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı, ancak sanığın taksir düzeyinde dahi sorumluluğu bulunmadığına dair deliller ile dosya içeriği dikkate alınarak, TCK'nın 22/6. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı kararı verildiği belirtilmiştir. Karara göre, kanun maddelerine aykırılık bulunduğundan hüküm, CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Kanun maddeleri: TCK'nın 22/6. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2017/7965 E. , 2019/3294 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 22/6. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı

Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazının reddine, ancak;
Olay günü yaklaşık 2 yaşında olan mağdurun, Ankara 10. Aile Mahkemesinin 2013/729 esas ve 2013/1805 karar sayılı kararı ile şahsi ilişki tesisine karar verildiği sanık babaannesinin yanında bulunduğu esnada kafasını kapıya çarparak basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda, mağdurun yaşı, meydana gelen yaralanmanın niteliği, dosya kapsamında bulunan fotoğraflar, aksi ispatlanamayan tanık beyanları ve tüm dosya içeriğinin beraberce değerlendirilmesi neticesinde meydana gelen neticede taksir düzeyinde dahi sorumluluğu bulunmayan sanığın beraati yerine, Dairemiz yerleşik uygulamaları göz önünde bulundurularak dosya kapsamında uygulama imkanı bulunmayan TCK"nın 22/6. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, bu nedenle hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.