Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 24.09.2018 tarih ve 2018/8861 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 02.10.2018 tarih ve KYB-2018/78946 sayılı ihbarname ile;
Hüviyet cüzdanı, pasaport gibi belgelerde sahtecilik suçundan sanık ..."nın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 350/1-3 ve 59/2. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İstanbul 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/10/2010 tarihli ve 2009/618 esas, 2010/582 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi üzerine, hükmün açıklanarak 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 350/1-3 ve 59/2. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/03/2018 tarihli ve 2017/175 esas, 2018/150 sayılı sayılı kararının, "suç tarihi 2004 yılı Eylül ayı olup, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 25/11/2010 tarihinde kesinleştiği, 5271 sayılı Kanun"un 231/8-son cümlesi gereğince, 25/11/2010 ile ikinci suçun işlendiği 14/12/2011 tarihi arasında dava zamanaşımı süresinin duracağı, sanığın lehine olan 765 sayılı Kanun"un 102/4 ve 104/2. madde ve bentleri gereğince eklemeli dava zamanaşımı süresinin 7 yıl 6 ay olması dikkate alındığında, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasına ilişkin İstanbul 14. Asliye Ceza Mahkemesince kararın verildiği 13/03/2018 tarihi itibariyle bu sürenin ziyadesiyle geçtiği gözetilmeden, dava zamanaşımının dolması nedeniyle düşme kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “Hüviyet cüzdanı, pasaport gibi belgelerde sahtecilik” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İstanbul 14. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 18.10.2010 tarih ve 2009/618 Esas - 2010/582 Karar sayılı kararının kesinleştiği 26.10.2010 tarihinden, denetim süresi içerisinde işlenen ikinci suç tarihi olan 14.12.2011 tarihine kadar durduğu dikkate alınarak, 10.09.2004 olan suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmakla, kanun yararına bozma talebi yerinde görüldüğünden, İstanbul 14. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 13.03.2018 tarihli ve 2017/175 Esas-2018/150 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendine göre karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nin 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, bu suç nedeniyle hükmolunan cezanın çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 22.10.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.