17. Hukuk Dairesi 2018/2557 E. , 2019/12271 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin mirasçısı olan müteveffanın ölümü ile neticelenen kazada, kusurun yolda hayvan çıkabilir levhasının bulunmayışı ve trafik işaretlerinin yönetmeliğe aykırı ve usulsüz olarak yolun içine girecek şekilde yerleştirilmiş olmasından dolayı davalıda olduğunu bu nedenle davacılar ..., ... ve ... için şimdilik toplam 500,00 TL maddi tazminat ve ... için 10.000,00 TL, 18 yaşından küçük oğlu ... için 7.500,00 TL, bekar kızı ... için 7.500,00 TL, diğer çocuklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... için 5.000,00’er TL olmak üzere toplam 55.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre, davanın kabulü ile ... için 27.852,16 TL, ... için 1.740,14 TL, ... için 2.839,52 TL olmak üzere toplam 32.431,82 TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren faiziyle birlikte tahsiline, ... için 10.000,00 TL, ... ve ... için 7.500,00"er TL, ..., ..., ..., ..., ... ve ... için 5.000,00"er TL olmak üzere toplam 55.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan kaza tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulu Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2017 yılı için 2.270,00 TL"dir.
Temyize konu davacı ... lehine hükmedilen maddi tazminat yönünden verilen karar, anılan Yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kabul edilen miktar davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden; davalı vekilinin davacı ... lehine hükmedilen maddi tazminat yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 19/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.
