Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2013/29581 Esas 2016/2650 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/29581
Karar No: 2016/2650
Karar Tarihi: 06.04.2016

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2013/29581 Esas 2016/2650 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında yağma suçundan mahkumiyet hükmü verildi. Ancak, sanık temyiz başvurusu yapmadı ve savunmasına dair istek reddedildi. Diğer iki sanık için yağma suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin ise açıklanması geri bırakılmıştı. Dosya incelendi ve suçun sanıklar tarafından işlendiği kabul edildi. Ancak, zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınması hükmü bozuldu. Kanun maddeleri olarak; TC Anayasası'nın 90. maddesinin son fıkrası, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234, ve 239. maddeleri, 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi vurgulandı.

6. Ceza Dairesi 2013/29581 E. , 2016/2650 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I- Sanık ... hakkında, yağma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;

Yasal süre içinde temyiz başvurusunda bulunmayan sanık ... savunmanının bu konudaki isteğinin, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 317.maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,

II- Sanıklar ... ve ... hakkında, yağma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;

Sanık ... hakkında, ... Asliye Ceza Mahkemesinin 23.03.2010 gün 2009/290 Esas ve 2010/197 karar sayılı kararla verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin karar için 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca mahkemesine yerinde ihbarda bulunulması olanaklı kabul edilmiştir.

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TC. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanın ücretinin, yaşı küçük sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin ... Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “müdafilik ücretinin sanıklara yükletilmesine” ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/04/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.